Hoi, ik zal mezelf even voorstellen! Ik ben Paula Janson, 22 jaar en geboren in Amsterdam, waar ik trouwens nog steeds met alle plezier woon! Ik heb vanaf kleins af aan op voetbal gezeten en had een grote liefde voor de paarden. Ik voetbalde Vier keer in de week en kocht op het gegeven moment mijn eigen paard. Ik wilde in de winterstop en zomerstop van voetbal even actief blijven en besloot toen om de sportschool in te gaan. Op een gegeven moment werd dit mijn derde sportliefde en dit nam steeds meer tijd in beslag. Mijn paard had in die tijd een blessure opgelopen, is wel volledig hersteld, maar toch hebben we de keuze gemaakt om haar te verkopen. Ook het voetballen werd steeds minder.
Toen ik ben overgestapt van sportschool, kwam ik mijn ex-coach tegen. Hij sprak mij op een gegeven moment aan of ik interesse had in Bikini Fitness wedstrijden. Eenmaal de keuze gemaakt om mee te doen was het helemaal afgelopen met voetbal en stortte ik me volledig op een nieuw goal: Bikini Fitness wedstrijden! Het was een hele verandering. Ik moest op een dieet en ging op een hele andere manier trainen om zo veel mogelijk uit mijn lichaam te kunnen halen.
Dit artikel is gesponsord door:
“Mijn eerste prep”
Ik weet nog wel dat tijdens mijn eerste prep (voorbereiding naar een wedstrijd toe), mijn motivatie het allerhoogste was. Ik nam geen hap méér dan dat ik mocht en deed precies alles zoals het moest. Het was een heel nieuw proces maar ik genoot van de lichamelijke veranderingen! Ook leerde ik de meiden uit het team van mijn ex-coach steeds beter kennen en hielpen wij elkaar waar we maar konden! Het is toch een hele eenzame sport, maar doordat wij elkaar hadden, hadden we toch nog een teamverband gevoel.
Op de wedstrijd dag zelf was ik eigenlijk super relaxt, maar dit heeft een keerzijde gehad.. Ik kreeg namelijk een volledige black out op het podium tijdens de vergelijkingen en had erna het gevoel dat ik het goed verkloot had. Teleurgesteld in vooral mijzelf, heb ik me kunnen herpakken en mijn tijdens mijn t-walk kunnen laten zien wat ik in huis had! Ik werd 5e geplaatst en was eigenlijk helemaal niet tevreden…. maar ik was door en kon mezelf bewijzen op de volgende wedstrijd, die al 2 a 3 weken erna was !
Ik was nu van een C-atleet naar een B-atleet gegaan. Wat dus betekende dat ik mij op deze B-niveau wedstrijd in de top 3 moet plaatsen om door te gaan naar het NK!! Ik heb in die paar weken nog keihard geoefend op mijn ‘posing’ en met resultaat! Ik werd tweede en dat betekende dat ik door mocht naar het NK. Ik kon amper geloven dat ik nu tussen meiden stonden die al veel verder waren. Dit wetende heb ik het NK met een knipoog gedaan, ik genoot er vooral van. Ik kan mij dat moment nog goed herinneren, dat ik op het podium stond en dat ik voor het eerst echt genoot. Wel heb ik nog even lopen huilen toen ik niet in de top 4 zat, maar het waren meer de emoties van de hele rollercoaster van de afgelopen weken.
Heel veel eten
Wat men waarschijnlijk niet weet is dat er na de wedstrijden héél veel gegeten wordt. Dit omdat je weken op een streng dieet hebt gezeten en je die nu even los mag laten. Je mag jezelf belonen met al het lekkers. Bij de eerste twee wedstrijden heb ik maar één avond van al dit lekkers mogen genieten, dit omdat de volgende wedstrijd er al weer snel genoeg aan kwam. Na het NK was het anders. Ik ging ‘off-season’ en kon doen en laten wat ik wilde, ook qua eten. Toch ben ik heel snel weer teruggegaan op ‘dieet’, niet zo streng maar wel gewoon mijn eten voorbereiden volgens een dieet en mijn bakjes klaar hebben staan in de koelkast. Het was een ‘safe feeling’ geworden, je weet precies wat je eet. Ik ging nu wel mijn bulk in en at veel meer kcal dan dat ik in mijn prep deed. Het duurde bij mij ook een klein maandje voordat ik weer volledige porties kon eten hoor! Je maag krimpt natuurlijk en het oprekken heeft ook weer zijn tijd nodig.
Tot die tijd is het gewoon naar binnen proppen totdat je misselijk bent! Maar hierdoor kom je natuurlijk ook aan. Ik moest in het begin heel erg wennen om ‘dikker’ te worden want ja, in mijn ogen was het echt ‘dikker’. Maar als je eenmaal inziet dat je curves begint te krijgen en gewoon gespierder begint te worden, is het makkelijker om dit te accepteren. Zo genoot ik dus op een gegeven moment volledig van mijn bulk en zelfs op vakantie liep ik vol zelfvertrouwen in mijn bikini op het strand.
Nieuwe coach
In deze periode heb ik een overstap gemaakt van mijn ex-coach naar mijn huidige coach. Dit is toch een hele lastige en moeilijke beslissing omdat je zo close wordt met je coach in de prep. Hij is degene die dag en nacht voor je klaar staat, die alles van je weet, want je privé- leven heeft invloed op je trainingen en vorderingen. Hij is degene die je peptalks geeft als je het op wilt geven, dus het was wel even slikken maar ik had gewoon niet meer het gevoel dat mijn ex-coach mij voldoende kon begeleiden en verder brengen.
Ik ben toen ook zwaarder gaan trainen en wij hadden ons doel gezet op het NK van 2016! Om vervolgens door te gaan naar het EK! Mijn vorderingen gingen goed en ik ben heel blij met mijn overstap geweest! Wel moest ik even wennen aan de nieuwe manier van doen, zeker als je de eerste keer prep in gaat bij een coach. Je moet hem maar blindelings vertrouwen dat, als je doet wat hij zegt, je op tijd af bent voor je wedstrijd!
Bikini fitness junioren
Twee weken voor het NK werd opeens het nieuws naar buiten gebracht dat er een ‘Bikini Fitness Junioren’ categorie werd geïntroduceerd op het komende NK! Nu was ik dus 21 en dit betekende dat ik in zowel de ‘gewone’ als in de junioren klasse mocht mee mocht doen! Ik had mijn motivatie weer volledig terug en ging ervoor! Dit wierp zijn vruchten af en ik won de titel van ‘1e Bikini Fitness Junior kampioen van Nederland’. Dit betekende ook dat ik voor Nederland uit mocht komen op het EK in Santa Susana, Spanje!
Mijn ouders zijn bij deze hele weg mijn steun en toeverlaat geweest. Elke instorting, elke traan maar ook elke wedstrijd waren zij erbij. Zo hebben wij ook besloten om samen naar het EK af te reizen! Dit EK voor mij ook super spannend want het betekende dat ik mijn laatste voorbereidingsweek en de wedstrijddag zonder coach zou moeten doen! Ja hij stond wel 24/7 klaar voor me (op de app) en stuurde veel foto’s en alles op zodat hij me goed kon sturen, maar toch was dit toch wel heel spannend! Wat ook heel leuk was, is dat ik het EK met een aantal van mijn vriendinnen heb mogen delen. Twee van mijn beste vriendinnen vertegenwoordigde België en waren dus ook mee! Al met al is het een onvergetelijke ervaring geweest en heb ik toch een top 15 gehaald op het Europees Kampioenschap (wetende dat dit pas mijn 5e wedstrijd was!).
Hierna ben ik weer off-season gegaan, de eerste week echt gegeten wat ik wou en erna weer rustig terug op mijn bakjes. Maar de zwoele bbq-avonden heb ik zeker niet overgeslagen! Nee, ik vind dat het heel belangrijk is om een balans te vinden tussen je bakjes en ‘ander eten’. Dit jaar heb ik trouwens besloten om het NK even over te slaan en me te focussen op andere dingen. Wellicht wil ik nog wel een ander internationale wedstrijd mee pakken, wie weet….
Leuk dat jullie mijn verhaal hebben gelezen, als jullie nog vragen hebben kunnen jullie mij die altijd sturen op Instagram: @paula_janson.
